අවසන මට ඉතිරි වූයේ
කදුලු නොව සිනහමැයි..
තුන් කල් බලා බැදුනු ප්රේමය
පියපත් ලබා ඉගිලුනා වුව
නොහිතු මොහොතක..නොපැතු විලසට
චපල සිත උරුම
මට නොවේ නුබටය
පසුතැවිලි ඉතිරි මට නොවේ නුබටය
මහා කෙත් යායක
වපුරා සාර බිජුවට
අල්ලක් තරම්වත් අස්වනු ලබන්නට
පිනක් නැති වුව
සොරාගත් වුන් හට
වෛරසිතින් නොබැදුනු
නිසන්සල සිතක
අයිතිකාරිය මමය..
ලෝබ සිතින් තොරව
දෝත පුරවා දුන්
සෙනෙ නදියේ
නිමල සුවය විදිනට
පිනක් නැති වුයේ නුබටය
එබැවින්,
මට ඉතිරි වුයේ කදුලු නොව
සිනහමැයි...අවසන...
No comments:
Post a Comment